Η καθιστική ζωή των παιδιών, η πολύωρη ακινησία μπροστά στον υπολογιστή, η αδυναμία για γύμναση ή κάποιο σπόρ, το κλείσιμο στα διαμερίσματα στις μεγάλες πόλεις, η συχνή χρήση του αυτοκινήτου, η υιοθέτηση του δυτικού τύπου διατροφής και τέλος η υπερκατανάλωση των τροφών με πολλά λιπαρά και ζάχαρη μέσα από την έλλειψη ενός οργανωμένου οικογενειακού φαγητού είναι κύριος λόγος που οδήγησαν στην αύξηση του ποσοστού της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας. Το πρόβλημα δεν θα ήταν τόσο πολύπλοκο αν ασθένειες που σχετίζονται με τους ενήλικες δεν εμφανίζονταν και στα παιδιά.
Η ενέργεια που χρειάζεται σήμερα ένα παιδί για να διατηρήσει το βάρος του και ταυτόχρονα να εξασφαλίσει επαρκή πρόσληψη από θρεπτικά συστατικά για τις περιόδους ανάπτυξής του, καλύπτεται συνήθως από τη φυσιολογική λειτουργία του μηχανισμού της όρεξης.
Η φυσιολογική λειτουργία αυτή, όμως, κάποτε διαταράσσεται και η διαταραχή της οφείλεται σε μια αλληλεπίδραση διατροφικών παραγόντων, όπως αύξηση της πρόσληψης λιπαρών στοιχείων, σε συνδυασμό με ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει, πάρα αποτρέπει την αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, την υψηλή κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών, τη μειωμένη σωματική άσκηση και την καθιστική ζωή. Ο σπουδαιότερος παράγοντας και αυτού ακόμα του κληρονομικού για την αύξηση του ποσοστού της παχυσαρκίας είναι ο περιβαλλοντικός.
Τα παιδιά πολύ εύκολα αντιγράφουν, μιμούνται, αποτυπώνουν τις συνήθειες των μεγάλων και καθώς και οι γονείς έχουν διαφοροποιημένη τη διατροφή τους, στρεφόμενοι στα δυτικά πρότυπα, ήταν φυσικό επακόλουθο να παρουσιαστούν ανάλογες με τους μεγάλους, ασθένειες και στα παιδιά.
Στις αιματολογικές αναλύσεις είναι συχνό πλέον φαινόμενο η αύξηση των λιπιδίων και ως εκ τούτου η υψηλή τιμή της LDL (κακής χοληστερόλης) ενώ η καθιστική ζωή συνετέλεσε ώστε τα παιδιά να παρουσιάσουν χαμηλή τιμή HDL (καλής χοληστερόλης). Η υπερλιπιδαιμία εγκυμονεί κινδύνους για τη δημιουργία αθηρωματικής πλάκας στο μέλλον και διαφόρων ειδών καρκίνους. Πολλά περιστατικά παιδιών καταγράφονται με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (αυξημένη την τιμή του σακχάρου) που είναι αποτέλεσμα μιας πλούσιας διατροφής με υπερκατανάλωση απλών υδατανθράκων (γλυκά, κρουασάν, σοκολάτες, παγωτά).
Η απουσία των φυτικών ινών από τη διατροφή των παιδιών προδιαθέτει τον οργανισμό για καρκίνο του παχέος εντέρου. Σε περιπτώσεις πρώτου και δεύτερου βαθμού παχυσαρκίας έχουμε περιστατικά άπνοιας κατά τον ύπνο.
Η παιδική παχυσαρκία επίσης μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο σκελετικό σύστημα, λιπώδη διήθηση στο συκώτι, καθώς μπορεί να διαταράξει σοβαρά και την ψυχική υγεία των παιδιών.
Το υπέρβαρο-παχύσαρκο παιδί βιώνει μία μη αποδεκτή εικόνα εαυτού και συχνά δημιουργεί διαφόρων ειδών αντιδράσεις προς τον εαυτό του και το περιβάλλον, αναπτύσσοντας συγχρόνως ένα συναίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης.
Τελευταία έρευνα πιστοποιεί ότι η υπερκατανάλωση υπερεμπλουτισμένων δημητριακών οδηγεί τα παιδιά σε αύξηση τριγλυκεριδίων. Καθίσταται λοιπόν επιτακτική η ανάγκη κινητοποίησης όλων μας, γονέων, εκπαιδευτικών, γιατρών, διατροφολόγων για να βοηθήσουμε τα παιδιά να υιοθετήσουν σωστές διατροφικές συνήθειες, να τα ωθήσουμε σε σωματική δραστηριότητα ανάλογα με την ηλικία τους και την σωματική τους ανάπτυξη.
